Rozdział 20

10.11.2003r , sobota
 Kochany pamiętniku,
 minęło kilka dni od feralnego incydentu z Jamesem. Postanowiłam nikomu o tym póki co nie mówić. Luna i Ginny od razu zauważyły moje dziwne zachowanie. Rzadko wychodziłam z pokoju. Bałam się. Często przychodził do mnie Mike.  Ginny w końcu zmądrzała i poświęcała więcej czasu swoim prawdziwym przyjaciołom niż tej całej Ronnie. Dużo rozmawiałyśmy.
- Jak myślisz, kim ona jest ale tak naprawdę? - zapytał Ginny.
- Na początku naprawdę bardzo ją polubiłam. Miła, niepozorna, nieśmiała... - zaczęłam. - Może od początku miała w planach stać się taką osobą jaką jest teraz. Nie wiem, Gin.
- Ja myślę, że powinnaś się mieć na baczności, Herm.
- Dlaczego akurat ja?
- Mam wrażenie, że Malfoy cię lubi... No wiesz, co mam na myśli...
  Ginny zaczęła ruszać rękami w różne strony, a następnie mrugać porozumiewawczo oczami. Zupełnie nie wiedziałam o co może jej chodzić.
- Chyba nawet nie chcę wiedzieć o co ci chodzi. - odparłam i się do niej uśmiechnęłam.
- Wiem dlaczego ostatnio czujesz się taka zdołowana.
  A jeśli ona się domyśla, się James...
- Chodzi o Malfoy'a. Zakochałaś się.
- Słucham?! - zawołałam rozzłoszczona. - Nigdy w życiu!
  Co ona sobie wyobraża? Ja i Malfoy?! To po prostu śmieszne...
- Oj już się tak nie denerwuj.
- To nie mów takich rzeczy głośno. Ściany mają uszy.
  Więcej o moich uczuciach nie rozmawiałyśmy. I prawidłowo. Nie mogę powiedzieć, że Malfoy mi się nie podoba. Piękne, niebieskie oczy i ta jego tajemniczość. Czy może być dla kobiety coś bardziej podniecającego? Niestety to dupek. Jest typowym podrywaczem. Najpierw Ginny, później Cho, następnie ta cała Ronnie. Ja nigdy nie będę brana pod uwagę. NIGDY.

  Popołudniu zostałam zaproszona na jeden z treningów Harry'ego i jego drużyny. Długo się zastanawiałam się czy tam pójść, no bo przecież James. A jeśli go spotkam?. Zawsze byłam silną kobietą, więc wzięłam się w garść, ubrałam się ciepło i wyszłam z swojego dormitorium. Po drodze spotkałam Lunę w towarzystwie Mike'a. Cieszyłam się, że tych dwoje ma się ku sobie. Luna w końcu zapomni o tym o tym idiocie Zabinim i zacznie otwierać się na nowe znajomości. Szłam powoli. Cały czas rozglądałam się na boki. Poczułam powiew świeżego powietrza. Ostatnio rzadko wychodziłam ze swojego pokoju . Chyba przyszedł czas aby  to zmienić. Ginny mi pomachała, a ja wygodnie rozsiadłam się na trybunach. Widziałam jak Harry i Ginny się do siebie uśmiechają, szepczą coś sobie do ucha. Też bym tak chciała. Nawet Ron miał kogoś, a ja znowu byłam sama. Myślałam, że może James lecz od początku nic do niego nie czułam. Zauważyłam, że do Pottera podchodzi Malfoy wraz ze swoją świtą. Oho, zapewne znowu ma jakieś obiekcje. Postanowiłam, że nie będę się do tego wtrącać. Nagle Malfoy wsiada na miotłę i razem z Harrym i resztą drużyny rozgrywa mecz. Przynajmniej obędzie się bez krwi. Ja naiwna...

Ostatnie co pamiętam to  tłuczek, uderzający prosto we mnie. Jestem taka skołowana. Obudziłam się w skrzydle szpitalnym. Byłam taka obolała. Czułam, że nie pożyje zbyt długo. Próbowałam coś powiedzieć ale zaczęłam kaszleć.
- Hermiono, spokojnie. - usłyszałam panią Pomfrey.
- P-pić... - szepnęłam.
  Pani Pomfrey podała mi małą buteleczkę z niebieskim płynem w środku.
- Pij, od razu poczujesz się lepiej.
  Wypiłam duszkiem. Na chwilę jakby ból zelżał. Poczułam się trochę lepiej. Zmęczona zasnęłam. Następnego dnia porozglądałam się na boki. Przy moim łóżku stał wazon z kwiatami i kartki z życzeniami szybkiego powrotu do zdrowia od przyjaciół. Zauważyłam, że przy moim łóżku siedziała Ginny.
- Obudziłaś się. - westchnęła Ginny. - Jak się czujesz?
- Źle. - odparłam. - Wszystko mnie boli.
- Całe szczęście, że wyszłaś z tego cało....
- Nic nie pamiętam. Może przybliżysz mi tą całą sytuację, co?
- Sama nie wiem jak to się stało. Ten tłuczek wymknął nam się spod kontroli. Tak jakby ktoś nim kierował. Wiesz co mam na myśli?
- Myślisz, że ktoś chciał mnie zabić? - zapytałam przerażona.
- Nie wiem ale wszystko na to wskazuje.
- Ale kto?
  Spojrzałam na Gin. Ona miała już swój typ.
- Ronnie.
- Nieeeee.... - zaprzeczyłam choć wcale nie byłam tego taka pewna.
- No a kto? Wszyscy cię lubią, Hermi. Nawet Malfoy. No właśnie, to on uratował ci życie. - oznajmiła Ginny.
- Malfoy? - zapytałam niedowierzająco.
- Tak, zresztą ma wpaść do ciebie za jakąś chwilę. - odparła panna Weasley z dziwnym uśmiechem na twarzy.
- To nie mogła być Ronnie. - odparłam szybko zmieniając temat.
- Co my naprawdę o niej wiemy, Herm? Harry i Ron już się tym zajmują.
- Jak zajmują?
- Włamali się do gabinetu McGonnagall i...
- I TY IM NA TO POZWOLIŁAŚ?! - wydarłam się.
- Oj to nic złego. Teraz wszyscy to robią....
- Ekhm... - usłyszałam chrząkniecie. To był Malfoy.
- To ja lecę. Mam coś do załatwienia. - odparła Ginny i szybko wyszła.
  Draco usiadł na krześle, który znajdował się przy łóżku. Przyjrzał mi się uważnie i pogłaskał po włosach.
- Wyglądasz nieciekawie, Granger. - odparł blondyn i się do mnie uśmiechnął. - Ostro się połamałaś.
- Tylko po to tu przyszedłeś, aby mi wypominać mój brzydki wygląd?
- Uspokój się. Złość piękności szkodzi. . - powiedział łagodnie Draco.
- Dziękuję. - odparłam szybko.
- Hm, nie dosłyszałem?
- DZIĘKUJĘ. - powiedziałam głośno. - Dziękuję za to, że uratowałeś mi życie. Ginny mi właśnie powiedziała.
- Żarty żartami ale to nie był zwykły wypadek, Granger. - odparł Malfoy. - Ktoś na ciebie poluje. Uważaj na siebie.
- Dlaczego mnie ostrzegasz?
- Bo nie chcę aby stała ci się krzywda.
- Ale dlaczego?
- No bo tak...
  I wyszedł. No bo tak to nie jest żadne  wyjaśnienie. Ja nie wiem co jest we mnie takiego, że wszyscy chcą się mnie pozbyć. Malfoy mnie uratował... Kto by pomyślał? Coraz bardziej mnie zaskakuje i to na plus. .
 Dwie godziny później przybiegła do mnie Ginny. Była dziwnie pobudzona.
- Hermi, nie zgadniesz kim jest Ronnie?!
- Kim?
- Ona jest...

***

Już myślałam, że nic dzisiaj już nie napisze. Źle się coś czuje, chyba ta pogoda. Ale dotrwałam i napisałam. Jak myślicie kim jest Ronnie? Dziękuję za komentarze pod poprzednim rozdziałem. To dla mnie wiele znaczy. Zapraszam do czytania i komentowania

Przepraszam za błędy

Mia