Rozdział 4

 02.09.2003r.
 Drogi pamiętniku...
Czekałam aż do wielkiej sali wejdzie Malfoy. Na co dzień jestem bardzo spokojną osobą. To co zrobiłam było do mnie całkowicie niepodobne. Nie planowałam tego. Zazwyczaj ignorowałam jego zaczepki. Byłam obojętna na to co mówi i robi. Trochę było mi wstyd za swoje zachowanie. No ale tylko trochę.
- O Boże co się stało?! - zawołała zmartwiona Ginny.
  Malfoy miał na czole wielkiego guza. Blondyn ignorował wszystkie ciekawskie spojrzenia. Podszedł do Ginny i namiętnie ją pocałował.
- Kto ci to zrobił?- zapytała Ginny.
  Draco posłał mi wredny uśmieszek. Byłam pewna, że powie rudej całą prawdą. Przeliczyłam się.
- Wstając, uderzyłem się mocno w głowę. - wyjaśnił Draco. - Stąd ten guz.
- Moje biedactwo... - westchnęła ruda.
  Skłamał. To było wiadome. Nie chciał aby ktokolwiek dowiedział się, że to ja go tak załatwiłam. Myślę, że będzie chciał się na mnie zemścić. Czy Ginny nie widzi jaki z niego palant?!   Zauważyłam, że James coraz częściej się do mnie uśmiecha. Czyżby to coś oznaczało?? Nie, to tylko moja chora wyobraźnia. W drodze na lekcje byłam świadkiem obściskiwania się Draco i Ginny. Fuj. Jak ona może go całować...
  Nagle ktoś złapał mnie za rękaw mojej szaty i przyciągnął do siebie. Czułam się jak w filmie. Niestety to tylko mój codzienny prześladowca.
- Czego chcesz?! - zawołałam i zaczęłam się wyrywać.
- Granger, nie podskakuj. - warknął Malfoy.
- Czego chcesz?!
- Pożałujesz, rozumiesz?! - odparł blondyn i jeszcze bliżej się do mnie przysunął.
  On ma niebieskie oczy. Dlaczego tego wcześniej nie zauważyłam? Jezu, gdzie ja się patrzę...
 Chyba zaczynam rozumieć dlaczego te dziewczyny tak do niego wzdychają.
- Nie zrobiłam nic złego. - oświadczyłam. - Nie przyznałeś się, że to ja cię tak znokautowałam. Nie mam zamiaru tego rozgłaszać. Twoja urażona duma powinna to jakoś przeboleć.
  Chciałam odejść ale mi na to nie pozwolił. Zresztą jak zawsze.
- Nie daruję ci tego Granger. - powiedział blondyn i odszedł.
  Spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Malfoy zrobi wszystko aby uprzykrzyć mi życie. Nic nowego.

***

Dzień minął w bardzo spokojnej atmosferze. Ginny nadal się do mnie nie odzywała. Jej wybór. Dużo czasu spędziłam w towarzystwie Harry'ego i Rona. No właśnie najbardziej zaskakuje mnie Ron. Nie przeszkadza mu to, że jego siostra całuje, i obmacuje Malfoy'a. Był jakby nieobecny. Mało mówił. Miałam wrażenie, że chce nam coś powiedzieć. Myślę, że bardzo przejął się śmiercią Freda. Zmienił się. Wstyd się przyznać ale kiedyś podkochiwałam się w Ronie. Niestety on zawsze będzie traktował mnie jak siostrę. 

- Ron, nie przeszkadza ci to, że twoja siostra związała się Malfoy'em? - zapytałam. 

- Nie. - powiedział Ron. - To jej wybór. W końcu zrozumie, że to nie jest mężczyzna dla niej. 

  Może i miał rację. Nie powinnam wtrącać się w ich związek. To nie moja sprawa. Jednak coś mi tu nie pasuje. Nienawidzę siebie za to, że jestem taka ciekawska. 

 Po ciężkim dniu nauki nadszedł wieczór, a wraz z nim czas na bieganie. Obiecałam to siebie i nie zamierzałam rezygnować. Ubrałam się w swój mugolski dres w cętki. Wyszłam z zamku i zaczęłam biec. Czułam wiatr we włosach, zaczęłam biec zraz szybciej, zamknęłam oczy i ... BACH. 

  Pierwszy dzień biegania i już pierwsza wpadka...

- Hermiona, nic ci nie jest? - zapytał jakiś nieznajomy. Chwila przecież ja znam ten głos. James!

- James...? - zapytałam i wyciągnęłam rękę. Miałam nadzieję, że  podciągnie mnie do góry. 

  Na szczęście podniósł mnie i w dodatku złapał mnie mocno w talii. Czułam się jak w siódmym niebie. 

- Przepraszam. - odparłam. 

  Nie zdołałam nic więcej wydusić. Byłam odurzona jego zapachem. A tak właściwie co on tu robił o tak później porze...?

- W porządku. - odparł James cały czas się do mnie uśmiechając. 

 Niejedna gwiazda filmowa mogłaby mu pozazdrościć takiego uśmiechu. 

- James, co ty tak właściwie robisz? 

- O to samo mógłbym ciebie zapytać. - odparł Lestrange. 

- Biegam. - oświadczyłam. - To moje postanowienie na ten rok. 

  Chłopak spojrzał mi głęboko w oczy. 

- To przedziwne, że jesteśmy do siebie tacy podobni. Ja też biegałem. - wyszeptał brunet. 

  Jego usta niebezpiecznie przybliżały się do moich ust. Pocałować czy nie pocałować oto jest pytanie...

***

No i jest nowy rozdział. Piszcie co sądzicie. To dla mnie naprawdę ważne. Jest krótki, ale myślę, że niektóre rozdziały będą dłuższe, a niektóre takie jak te. To w końcu pamiętnik :D 

Zapraszam do czytania i komentowania. 

Rozdziały na tym i moim drugim blogu będę dodawać w miarę możliwości. Mam jeszcze dużo pomysłów na oba opowiadania. W tym tygodniu już mam pierwszą próbną maturę z matematyki, muszę trochę sobie poprzypominać ;) 

Przepraszam z błędy. 

Mia