Rozdział 18

25.10.2003r, sobota
  O nie, dzisiaj jest ten dzień...
Dzisiejszego dnia oficjalnie rozpoczyna się nowy sezon rozgrywek w quidditchu. Oczywiście nie mam pojęcia o co w tej grze chodzi. Wiem tylko tyle, że my gryfoni mamy najlepszego szukającego na świecie. Harry dokładnie wie na czym polega ta gra. W odróżnieniu do niego, Ron był bardziej zielony na twarzy niż zwykle. Gramy przeciwko ślizgonom. Miałam nadzieję, że wygramy choć w sumie nie bardzo mnie to obchodziło. W drużynie grała także Ginny. Mimo wszystko ja i Luna głośno jej kibicowałyśmy. Szukającym w drużynie ślizgonów był Malfoy, który ostatnio zachowywał się bardzo dziwnie. Zauważyłam, że dużo czasu spędza z tą całą Scarlett Brathy. Nie żebym była jakoś zazdrosna no ale przecież ostatnio podrywał Ronnie jednocześnie całując mnie, a teraz ta blondyna... Nawet ostatnio usłyszałam oczywiście przypadkowo, jedną z ich wspólnych rozmów.
- Musimy komuś powiedzieć. - odparła Scarlett. - Te nasze schadzki są nie na miejscu. Nie chcę aby mnie kojarzyli z tobą.
- Nie wiem czy jestem na to gotowy. Taki skandal... - westchnął blondyn.
- No ale przynajmniej wyjaśnisz tym twoim dwóm dziewczynom tą całą sytuację. Przecież nie mają we mnie żadnej rywalki.
- Jakim moim dwóm?
- No Granger i Jenkins. - wyjaśniła Scarlett. - Apropo co ty w nich widzisz?
- Nic mnie z nimi nie łączy. - odparł Draco - Poza tym Granger to nic nieznacząca szlama.
- No ale ładna szlama. - odparła blondynka. - Powiedz jej prawdę. Może coś tego będzie.
- Brathy, nie wygaduj głupot. Chodźmy na lekcje zanim ktoś nas tutaj przyłapie.
  Blondyn przytulił się do Scarlett i razem poszli na lekcje. Nie zachowywali się jak typowa para. Raczej jak rodzeństwo. Miałam wrażenie, że łączy ich bardzo specyficzna więź.

***

   Mecz rozpoczął się punktualnie o 11:00. Szczerze mówiąc nawet nie śledziłam jego przebiegu.Cały czas modliłam się aby już się skończył. Zakończył się o oczywiście zwycięstwem Gryfonów. W naszym pokoju wspólnym odbywała się dzika impreza. Jakoś nie miałam ochoty w niej uczestniczyć. Nie mając co robić poszłam jak zwykle do biblioteki. Przy jednym ze stołów siedział Draco w towarzystwie Scarlett. Wyglądali na bardzo zaprzyjaźnionych. Grr, co on w niej widzi?! Ukryłam się pomiędzy regałami aby nie mógł mnie dostrzec. Na pewno by podszedł i wygłosił jakąś beznadziejną uwagę na temat mojego wyglądu lub mojego pochodzenia. Patrząc ukradkiem zdałam sobie sprawę, że tych dwoje jest do siebie bardzo podobnych. Ten sam kolor włosów i oczu. Do biblioteki podszedł James, który usiadł obok Scarlett. Następny wielbiciel?

- Wszędzie was szukałem, co porabiacie? - usłyszałam Jamesa. 

- Uczymy się. - warknął Draco. 

- Powinniście wszystkim powiedzieć prawdę. - oznajmił Lestrange. 

- To samo mu mówię. - odparła Scarrlett wskazując na blondyna. 

- To będzie dla wszystkich ogromny szok. W końcu Scarllett jest półkrwi. - odparł Draco. 

- Wstydzisz się mnie? - zapytała Brathy. - Jestem twoją siostrą, Draco. 

  Siostrą?! Czy ja dobrze usłyszałam?! Malfoy ma siostrę?! A to by znaczyło, że...

- Lucjusz to podły hipokryta. - odparła Scarlett. - Tobie zabrania kontaktów z szlamami, a sam niegdyś miał namiętny romans z jedną z nich. 

- Malfoy nawet o tym nie myśl. - odparł James. 

- O czym? - zapytał blondyn nie wiedząc o co chodzi. 

- Granger jest moja. - oznajmił Lestrange. 

  Hola, hola! Nie jestem jakąś rzeczą!

- Nie martw się, nie interesuję się takimi jak ona. - warknął blondyn. 

- Nie kłam, widziałam jak na nią patrzysz. Siostry nie oszukasz. - wtrąciła się Scarlett. 

- Jest śliczna. Jeszcze wyląduje ze mną w łóżku. - powiedział Lestrange i zaczął się histerycznie śmiać. 

  Ty podły, chamski bezczelny... 

Miałam się za porządnego chłopaka James ale widocznie już nie ma takich. Zanim pomyślałam podeszłam do Jamesa i uderzyłam go prosto w twarz. 

- Hej, co ty wyprawiasz?! - zawołał zdenerwowany James. 

- Wszystko słyszałam! Myślisz tylko o jednym ty gburowaty małpiszonie, który tylko czyha na taką niewinną jak ja! Już nigdy się do cienie nie odezwę rozumiesz! 

- Wszystko słyszałaś? - zapytała Scarlett. 

- Tak, wiem, że jesteście rodzeństwem. - odparłam. - To przynajmniej wyjaśnia dlaczego tak dziwnie się ostatnio zachowywaliście. 

- Granger, nie mów nikomu. - odparł Draco. - To nie może się wydać. 

  Spojrzałam w prosto w oczy. Pierwszy raz widziałam w nich lęk. Przynajmniej wyjaśniło się jego dziwaczne zachowanie. Nie żałowałam jak potraktowałam Jamesa. Niech najpierw nauczy się szacunku do kobiet. Kiwnęłam głową, że rozumiem i szybko wyszłam z biblioteki. To już drugi raz gdy kogoś uderzam będąc w bibliotece. Obudziła się we mnie bestia. 

- Granger! - wołał Draco. 

  Odwróciłam się zaskoczona. 

- Czego chcesz? - zapytałam. 

- Dziękuję. - odparł blondyn. - 

- Ale za co? 

- Za to, że dochowasz tajemnicy i w ogóle. To dla mnie bardzo ważne. - wyjaśnił Malfoy. 

- Nie ma za co. - odparłam sucho i chciałam odejść ale mnie zatrzymał przytulając do siebie.

 Następnie spojrzał na mnie jeszcze raz i już go nie było... 

***

W moim opowiadaniu Hermiona jest coś agresywna ;) Rozdział taki sobie. Nie jest długi ale przynajmniej wyjaśniłam dlaczego Draco ostatni taki dziwny. Ma siostrę ;) 

No to do następnego. 

Rozdział w weekend = powyżej 15 komentarzy ;) 

 Choć w piątek jeden z ostatnich rozdziałów albo i ostatnio rozdział na wbrewwszystkim, nie wyobrażam sobie końca jakoś ;) 

Zapraszam do czytania i komentowania. 

Przepraszam za błędy. 

Mia